شعراوی، محمد متولی (۱۹۱۱ـ۱۹۹۸)
شَعْراوی، محمّد مَتَوَّلی (۱۹۱۱ـ۱۹۹۸)
خطیب مصری و مفسر قرآن. در مرکز استان دقهلیه به‌دنیا آمد. خواندن و نوشتن و حفظ قرآن را در مکتب‌خانه فراگرفت. در ۱۹۴۱م، از دانشکده ادبیات عرب دانشگاه الازهر موفق به اخذ مدرک لیسانس شد. پس از هشت سال تدریس به عربستان سعودی رفت و تا ۱۹۶۳م به‌مدت ۱۳ سال به طلاب علوم دینی تدریس کرد. از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۰م برای تدریس و تبلیغ به الجزایر رفت و پس از بازگشت وکیل دانشگاه الازهر شد. از ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸م وزیر اوقاف جمهوری عربی مصر بود و در این سال بار دیگر به پیشه دل‌خواهش یعنی دعوت و تبلیغ بازگشت. او را «امام مبلّغان» دانسته‌اند. با توفیق الحکیم بر سر نشر گفت‌وگوهایش با خدا و با زکی نجیب محمود بر سر تفسیر حدیثی نبوی به‌شدت درآویخت و هرگونه تلاشی را برای تفاهم میان فلسفه و اسلام، مردود شمرد. وی به زبانی ساده و خطابی جذاب، قرآن را تفسیر می‌کرد؛ کتاب های وی بازنویسی سخنرانی‌های اوست.