سلاح های استراتژیک، مذاکرات محدودکردن
سِلاح‌های استراتژیک، مذاکرات محدودکردن (Strategic Arms Limitation Talks)
مجموعۀ مذاکرات امریکا ـ شوروی (۱۹۶۹ـ۱۹۷۹)، به‌منظور کاهش سرعت تولید سلاح‌های هسته‌ای. قراردادهای دهۀ ۱۹۷۰ فقط برای جلوگیری از رشد زرادخانه‌های هسته‌ای بودند. این مذاکرات، که با هجوم شوروی به چکسلوواکی (۱۹۶۸) به‌تأخیر افتاد، بین لیندون جانسون[۱]، رئیس‌جمهور امریکا، و لئونید برژنف[۲]، رهبر شوروی، آغاز شد (۱۹۶۹). هیچ‌کدام از قراردادهای سالت۱ (۱۹۷۲ـ۱۹۷۷) و سالت ۲ خواستار کاهش سلاح‌های هسته‌ای نشدند و صرفاً از گسترش این نیروها جلوگیری کردند. بخش عمدۀ مذاکرات سالت ۲ در دوران ریاست‌جمهوری جرالد فورد[۳]، پیش از ۱۹۷۶، انجام شد و در ۱۹۷۹ برژنف و جیمی کارتر[۴] پیمان را در وینِ اتریش امضا کردند. سالت ۲ هرگز کاملاً تصویب نشد، زیرا شوروی، افغانستان را اشغال کرد اما دو طرف، مفاد آن را رعایت کردند تا این‌که رونالد ریگان[۵]، رئیس‌جمهور امریکا، در دومین دورۀ ریاست‌جمهوری‌اش (۱۹۸۵ـ ۱۹۸۹)، محدوده‌های آن را گسترش داد. گفت‌وگوهای سالت با مذاکرات کاهش سلاح‌های استراتژیک (استارت[۶]) در زمان ریگان دنبال شد و نخستین کاهش‌های مهم در زمان میخائیل گورباچف[۷]، رئیس‌جمهور شوروی، آغاز شد.