حایری یزدی، مرتضی (اراک ۱۳۲۴ـ قم ۱۳۶۴ش)

مرتضی حایری یزدی;
زادروز	اراک ۱۳۲۴ش;
درگذشت	قم ۱۳۶۴ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	درجه اجتهاد در حوزه علمیه قم
شغل و تخصص اصلی	مجتهد و مدرس
آثار	رساله در حدیث رفع، کتاب ابتغاء الفضیله در شش جلد، شرح بر عروه الوثقی در سه جلد
خویشاوندان سرشناس	آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی (پدر)، مصطفی خمینی (داماد)
جوایز و افتخارات	شرکت در بررسی نهایی قانون اساسی

حائری یزدی، مرتضی (اراک ۱۳۲۴ـ قم ۱۳۶۴ش)

از مجتهدان و مدرسان بزرگ معاصر در حوزۀ علمیۀ قم. فرزند ارشد آیت‌‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزۀ علمیه قم. فنون ادب و صرف و معانی و بیان را از مرحوم حاج میزرا محمدعلی ادیب تهرانی و آقا شیخ ابوالقاسم نحوی فراگرفت. بخشی از سطوح و متون فقه و اصول را نزد آیت‌الله مرعشی نجفی و آیت‌الله صالحی کرمانی گذراند و چندی هم از محضر پدرش بهره‌مند شد. پس از آن، حدود پانزده سال از دروس فقه و اصول مرحوم آیت‌الله حجت و آیت‌الله خوانساری بهره برد و چندسالی هم در جلسات درس آیت‌الله بروجردی شرکت کرد و به بالاترین درجات و اجازات اجتهادی دست یافت. شیخ مرتضی حائری در دوران تحصیل، به تدریس در سطوح عالی و خارج فقه و اصول هم اشتغال داشت. با شروع نهضت اسلامی، از امام خمینی همواره حمایت می‌‌کرد. دختر بزرگ وی همسر مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی، فرزند فقید امام بود. حائری پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در مقام نمایندۀ مردم قم در مجلس خبرگان در بررسی نهایی قانون اساسی شرکت کرد. از وی آثار متعددی برجای مانده است، ازجمله رساله در حدیث رفع، کتاب ابتغاء الفضیله در شش جلد، شرح بر عروة‌الوثقی در سه جلد، حاشیه بر کفایة‌الاصول، حاشیه بر مکاسب و رساله در صلوة جمعه. حائری براثر سکتۀ مغزی درگذشت. مزار وی در حرم حضرت معصومه (س) واقع است.