خزینه، مرحله فرهنگی

خَزینِه، مرحلۀ فرهنگی
(یا: فاز خزینه) در ادبیات باستان‌شناسی ایران معرف پایان دورۀ روستانشینی اولیه و شکل‌گیری دورۀ روستانشینی میانه در دشت دِهلُران. تحولات فرهنگی مرحلۀ خزینه با فاز سبز بسیار شباهت دارد و صرفاً سنت سفالگری تغییر یافته و کلبه‌های خشتی با شالوده سنگی رواج می‌یابد؛ با این حال، این مرحله پس از فاز سبز است. در مرحلۀ فرهنگی خزینه، جمعیت و تعداد روستاها افزایش یافته و تنوع در کشت غلات و نگهداری گله‌های گاو توسعه می‌یابد و سگ اهلی می‌شود. همچنین اولین گام‌ها برای آبیاری اراضی زراعی برداشته می‌شود، که نشانۀ تحول سازمان اجتماعی است.