موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش)
موسوی، میرحسین (خامنه ۱۳۲۰ش)
| میرحسین موسوی | |
|---|---|
| زادروز |
خامنه ۱۳۲۰ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد در رشته معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | نقاش |
| گروه مقاله | دین اسلام |
(نام کامل خانوادگی: موسوی خامنه) آخرین نخست‌وزیر در جمهوری اسلامی ایران، عضو شورای انقلاب و دبیر سیاسی حزب جمهوری اسلامی در اوایل انقلاب. در رشتۀ معماری و شهرسازی از دانشگاه ملی (شهید بهشتی کنونی) دانشنامۀ کارشناسی ارشد گرفت و در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. در ارتباط با فعالیت‌های حسینیۀ ارشاد و براثر علاقه به دکتر علی شریعتی، به مسائل سیاسی و دینی علاقه‌مند شد. نزدیکی او به روحانیان برجسته‌ای چون دکتر بهشتی و استاد مطهری سبب شد تا در آستانۀ انقلاب به مسئولیت‌های مهمی برگزیده شود. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی به شورای انقلاب دعوت شد. از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ش در حزب جمهوری اسلامی که دبیر سیاسی و سردبیری روزنامه‌اش را برعهده داشت، کار کرد و عمده فعالیتش رویارویی با جریان‌های مخالف، به‌ویژه گروه‌های کمونیست، مجاهدین خلق و بنی‌صدر بود. موسوی در دولت‌های شهید رجایی و شهید باهنر وزیر خارجه بود و با آغاز ریاست‌جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای به نخست‌وزیری رسید و تا پایان دو دوره ریاست‌جمهوری ایشان و تغییر قانون اساسی توسط شورای بازنگری که منجر به حذف این سِمت شد، در این مقام باقی ماند. از ۱۳۶۸ در کنار فعالیت‌های هنری نقاشی و مجسمه‌سازی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مشاور رئیس‌جمهور در دولت‌های هاشمی رفسنجانی و خاتمی، و همچنین عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس، رئیس فرهنگستان هنر، بوده است. وی همچنین نمایشگاه های متعدی از آثار هنری خود برپا کرده است. در انتخابات دورۀ دهم ریاست‌جمهوری (خرداد ۱۳۸۸) نامزد ریاست‌جمهوری شد امّا انتخاب نشد.