نقوی، میر خلیل (تبریز ۱۳۰۱ ش- )
نقوی، میر خلیل (تبریز ۱۳۰۱ - همان جا 1395ش)
میر خلیل نقوی | |
---|---|
زادروز |
تبریز ۱۳۰۱ش |
درگذشت | تبریز 1395ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | تحصیلات حوزوی در تبریز، فارغ التحصیل دانشکده الهیات دانشگاه تهران |
شغل و تخصص اصلی | نویسنده و اسلام شناس |
آثار | تاریخ مختصر اسلام (دو جلد، ۱۳۳۰)؛ خداشناسی از نظر علم امروزی (۱۳۳۲) |
گروه مقاله | دین اسلام |
(نام کامل: میرخلیل سید نقوی) نویسنده و اسلامشناس ایرانی. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود بهانجام رساند و از دانشسرای پسران تبریز فارغالتحصیل گردید (۱۳۱۹ش). به موازات تحصیلات کلاسیک، به آموختن علوم اسلامی و حوزوی پرداخت و به حلقۀ شاگردان حاج میرزا کاظم شبستری در تبریز پیوست. چندسالی در محضر استاد شهریار، شاعر نامی، تلمّذ کرد. وارد آموزش و پرورش شد و به تدریس در مدارس آذربایجان شرقی پرداخت. سپس به تهران کوچید و وارد دانشکدۀ الهیات دانشگاه تهران شد و در ۱۳۲۹ از آنجا فارغالتحصیل گردید. در ۱۳۲۸ برای تعلیم و تبلیغ به شهر تویسرکان عزیمت کرد و در ۱۳۳۵ عازم همدان شد و بر عرصۀ فعالیت فرهنگی و تبلیغی خود در آن سامان افزود و مقارن زلزلۀ بوئینزهرا بهدعوت مردم مدیریت عامل هلالاحمر را بهعهده گرفت و خدمات بسیاری را به مردم زلزلهزده آن دیار انجام داد. در ۱۳۴۲ فعالیتهای فرهنگی ـ تبلیغی خود را به منطقه گیلان و شهر رشت منتقل کرد و با تأسیس انجمن اسلامی علم و ادب رشت به تعلیم شاگردان و تبلیغ و تدریس در آن منطقه پرداخت. در ۱۳۴۹ به شهر قم عزیمت کرد و یک سال مدیریت داخلی مجله مکتب اسلام و چهارسال مدیریت دارالتبلیغ اسلامی را بهعهده گرفت. در ۱۳۵۳ به زادگاه خود تبریز بازگشت و فعالیتهای فرهنگی خود را با تدریس در دانشگاه، مراکز فرهنگی و دینی، برگزاری جلسات گستردۀ دینی و اخلاقی و تحقیق و تألیف ادامه داد. پس از پیروزی انقلاباسلامی نیابت آیتاله مدنی، نمایندۀ امام در تبریز، را بهعهده داشت. از آثار اوست: تاریخ مختصر اسلام دو جلد (۱۳۳۰)؛ خداشناسی از نظرعلم امروزی (۱۳۳۲)؛ تحلیلی از تاریخ دوران پیامبر(ص) (۱۳۶۲)؛ گامی به سوی شناسایی قرآن (۱۳۶۲)؛ نماز یا بهترین راه خودسازی (۱۳۶۳)؛ خودآموز تفسیر قرآن،جزء سیام (۱۳۸۱)؛ عرفان عرفای اسلامی و عرفان اسلامی (۱۳۸۷)؛ ازواج النبی یا همسران پیامبر (ص) (۱۳۸۸).
حاج میرخلیل سید نقوی در چهارم اسفند ۱۳۹۵ در زادگاهش درگذشت و در قطعۀ صدیقین آرامستان وادیرحمت به خاک سپرده شد.