چراغ دهلی، نصیرالدین محمود (اوده ح ۶۷۵ـ دهلی ۷۵۷ق)

چراغ دِهلی، نصیرالدّین محمود (اوده ح ۶۷۵ـ دهلی ۷۵۷ق)

از مشایخ معروف صوفیه و عارف سلسلۀ چشتیه در هند. در شمار ارادتمندان نظام‌الدین اولیاء بود و استاد از فرط محبتی که به او داشت وی را «گنج معانی» لقب داد. سرانجام در شمار خلفای نظام‌الدین نیز قرار گرفت. نظام‌الدین به‌ هنگام فوت، هرکدام از خلفای خود را به گوشه‌ای از جهان فرستاد، اما او را نزد خود نگاه داشت و تمامی میراث استاد خودش «گنج شکر» را نیز به او سپرد. با امیرخسرو دهلوی رفاقت داشت و در سلوک، همراه هم بودند. جلال‌الدین بخاری مشهور به «مخدوم جهانیان» به او ارادت می‌ورزید که سرانجام به قرارگرفتن در مرتبۀ خلافت او ختم شد. در دهلی هم‌اکنون بنای زیبایی بر فراز آرامگاهش وجود دارد. ملفوظات او را شاگردش، حمید قلندر، در کتابی به نام خیرالمجالس گرد آورد.