یوری، هارولد (۱۸۹۳ـ۱۹۸۱)
یوری، هارولْد (۱۸۹۳ـ۱۹۸۱)(Urey, Harold)
| هارولد یوری Harold Urey | |
|---|---|
| زادروز |
ایندیانا ۱۸۹۳م |
| درگذشت | ۱۹۸۱م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه ایالتی مونتانا |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی دان |
| خویشاوندان سرشناس | شیمی و بیوشیمی |
شیمی‌دان امریکایی. در ۱۹۳۲، آب سنگین[۱] را جداسازی کرد و جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۳۴ را به‌سبب کشفیاتش در زمینۀ دوتریوم[۲] (هیدروژن سنگین[۳]) به‌دست آورد. طی جنگ جهانی دوم، عضو پروژۀ منهتن[۴] بود که منجر به تولید بمب اتمی شد. پس از جنگ نیز در زمینۀ تولید تریتیوم[۵] (ایزوتوپ دیگر هیدروژن با جرم سه)، به‌منظور استفاده در بمب هیدروژنی[۶] تحقیق می‌کرد، ولی بعدها از خلع سلاح هسته‌ای و دولت جهانی دفاع کرد. در ایندیانا زاده شد و در دانشگاه ایالتی مونتانا[۷] درس خواند. در ۱۹۳۴، استاد شیمی دانشگاه کلمبیا شد و از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۸، در شیکاگو استاد بود. پس از تولید دوتریوم، استخراج ایزوتوپ‌های سنگین کربن[۸]، نیتروژن، اکسیژن، و گوگرد[۹] را ادامه داد. گروه تحقیقاتی او اطلاعات پایه‌ای لازم برای جداسازی ایزوتوپ قابل شکافت[۱۰] اورانیوم ـ۲۳۵[۱۱] را از رایج‌ترین ایزوتوپ آن، یعنی اورانیوم ـ۲۳۸[۱۲] فراهم کردند. یوری نظریه‌هایی دربارۀ تشکیل زمین عرضه کرد و عقیده داشت زمین در هنگام تراکم مواد گداخته نشده بود. در ۱۹۵۲، این طرح را پیش نهاد که مولکول‌های اتمسفر اولیه هم‌زمان در کنار یکدیگر قرار گرفته و حیات را شکل داده‌اند. همچنین، عقیده داشت که ماه منشأ جداگانه‌ای از منشأ زمین داشته است.