کوشینگ، هاروی (۱۸۶۹ـ۱۹۳۹)
کوشینْگ، هارْوی (۱۸۶۹ـ۱۹۳۹)(Cushing, Harvey)
عصب‌شناس[۱] امریکایی و از پیشگامان جراحی اعصاب[۲]. روش‌های جراحی متفاوتی را برای درمان تومورهای مغزی ابداع کرد و رابطۀ بین غدۀ هیپوفیز[۳] و حالت‌هایی مثل کوتولگی[۴] را بررسی کرد. برای نخستین‌بار بیماری مزمنی، معروف به نشانگان کوشینگ[۵]، را توصیف کرد. در کلیولند[۶]، واقع در اوهایو[۷]، زاده شد و در دانشگاه‌های ییل[۸] و هاروارد درس خواند. برای ادامۀ تحصیل عازم سوئیس و انگلستان شد. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۳۲، در دانشکدۀ پزشکی هاروارد استاد جراحی بود و از ۱۹۳۳، استاد عصب‌شناسی دانشگاه ییل شد. مطالعاتش در زمینۀ اثر افزایش مصنوعی فشار درون جمجمه‌ای در حیوانات به او کمک کرد تا روش‌های جدیدی را برای کنترل فشار خون و خون‌ریزی حین عمل جراحی انسان ابداع کند. کوشینگ مراحل پیدایش تومورهای متفاوت در مغز را توصیف کرد، این تومورها را طبقه‌بندی کرد، و گزارش دقیقی دربارۀ تومور عصب شنوایی[۹] منتشر ساخت (۱۹۱۷). در ۱۹۰۸، به بررسی غدۀ هیپوفیز پرداخت و پس از آزمایش روی حیوانات، راهی برای دسترسی به این غده حین عمل جراحی کشف کرد. درنتیجۀ این کشف، امکان درمان کوری‌هایی فراهم شد که ناشی از تومورهای این ناحیه بودند.