ولز، هوراس (۱۸۱۵ـ ۱۸۴۸)
وِلْز، هوراس (۱۸۱۵ـ ۱۸۴۸)(Wells, Horace)
دندانپزشک امریکایی، و کاشف روش بیحسی با اکسید نیترو[۱]. او برای نخستینبار این گاز را در دندانپزشکی به کار برد (۱۸۸۴). در هارتفورد[۲]، واقع در ورمانت[۳]، زاده شد. او و ویلیام مورتون[۴] در هارتفورد مطب دندانپزشکی افتتاح کردند. مورتون بعدها پیشگام استفاده از اتر برای بیحسی شد. در ۱۸۴۴، ولز هنگام تماشای نمایش سیاری دربارۀ آثار گاز خندهآور (اکسید نیترو)، اثر بیحسکنندگی این گاز را کشف کرد. او ابتدا این گاز را روی خود امتحان کرد و بعداً آن را برای کشیدن دندان بیمارانش بهکار برد. در ۱۸۴۵، به بوستون رفت و با کمک مورتن، که دیگر شریکش نبود، آثار اکسیدنیترو را در بیمارستان عمومی ماساچوست[۵] به نمایش گذاشت، ولی بیمار فریاد زد و بهرغم اظهارات بعدی بیمار مبنیبر این که دردی نداشته است، حاضران موفقیت عملکرد اکسید نیترو را تأیید نکردند. پس از این نمایش، ولز دندانپزشکی را رها کرد و فروشندۀ دورهگرد قناری، و بعدها فروشندۀ دوش حمام در کنتیکت شد. در همین زمان، مورتون نمایشی موفقیتآمیز از بیحسی با اتر ارائه کرد. ولز در ۱۸۴۷ به پاریس رفت تا پیشگامی خود را در استفاده از بیحسی ثابت کند. او در این زمان اکسید نیترو، اتر، و سایر ترکیبات مسمومکننده را روی خود آزمایش میکرد و درنتیجه، به کلروفرم[۶] معتاد شد. سرانجام نیز در زندان خودکشی کرد.