لسانی شیرازی، وجیه الدین ( ـ تبریز ۹۴۱/۹۴۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

لسانی شیرازی، وجیه‌الدین ( ـ تبریز ۹۴۱/۹۴۰ق)
شاعر ایرانی، در جوانی به بغداد و تبریز رفت و کسب علم کرد. در تبریز با حمایت سام میرزا صفوی و امیرنجم ثانی، وزیر اسماعیل اول صفوی، کامیاب زیست. لسانی شیعه‌مذهب بود و امامان را فراوان ستوده است. از واضعین زبان وقوع است و شهر‌آشوبی به‌نام مجمع‌الاصناف (۱۳۴۵ش)، در معرفی حِرَف و پیشه‌وران تبریز در ۵۴۰ رباعی سرود. شعر وی به قول سام میرزا «شتر گربه» است. شریف تبریزی، شاگرد لسانی، اشعار سست لسانی یا اشعاری سست منسوب به او را در سهواللسان گرد آورد و شاگرد دیگرش، حیدری، در دفاع از استاد، لسان‌القول را در ردّ سهو‌اللسان نوشت. مدفن لسانی در کوی سرخاب تبریز/مقبرةالشعراست. دیوان، اشعاری نیز در حدود ۸هزار بیت دارد.