کارپاتچو، ویتوره (۱۴۵۰ـ۱۵۲۵م)
کارپاتْچو، ویتوره (۱۴۵۰ـ۱۵۲۵م)(Carpaccio, Vittore)
(نام اصلی: اسکارپاتسا[۱]) نقاش ایتالیایی. از بزرگترین نقاشان روایی رنسانس آغازین[۲]، و از نمایندگان مکتب ونیز[۳] بود. نقاشیهایش ترکیب دلنشینی از خیالپردازی و مشاهدۀ موشکافانۀ محیط اطراف، و زندگی روزمرهاند. کارپاتچو احتمالاً اهل خانوادهای از جزایر ونیز، و ظاهراً شاگرد لورنتسو باستیانی[۴] بوده است، لیکن هنرش از تأثیر جنتیله بلّینی[۵] نشان دارد، و چنین مینماید که در توصیف شهر ونیز و آداب و رسوم آن، با هم رقابت داشتهاند. کارپاتچو از فرقههای مذهبی[۶] ونیز، سفارشهای بسیاری دریافت میکرد، و قریحه و استعداد روایتگری خود را در ترسیم صحنههای دینی بهنمایش میگذاشت. صحنههایی از زندگی قدیسه اورسولا[۷] (۱۴۹۰ـ۱۴۹۵م) برای فرقۀ قدیسه اورسولا[۸] (اکنون آکادمی ونیز[۹])، و صحنههایی از زندگی ژرژ قدیس[۱۰] و دیگر قدیسان برای فرقۀ قدیس جورجو[۱۱] (۱۵۰۲ـ۱۵۰۷) از این زمرهاند. نقاشیمعجزۀ صلیب در ریالتو[۱۲]، بهسبب پسزمینۀ ونیزیاش، شایان توجه است. تابلوی روسپيان درباری[۱۳] نیز از آثار مشهور اوست.