ویدیو، هنر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ویدئو، هنر (video art)

گونه‌ای از هنر مدرن که در آن از دستگاه‌های ویدئو و تلویزیون استفاده می‌شود و بیشتر یک وسیلۀ هنری است تا شیوه‌ای هنری. این دستگاه (یا وسیله) به‌صورت‌های گوناگون، مثلاً در هنر چید‌مان[۱] یا هنر اجرا[۲]، به‌کار می‌رود. از این‌رو هنر ویدئو اغلب با دیگر اشکال بیانی پیشتاز، وجوه مشترک پیدا می‌کند. وولف فوستل[۳] (۱۹۳۲ـ )، هنرمند آلمانی، در ۱۹۵۹ در جفت‌وجورکاری[۴]های سه‌بعدی‌اش، از دستگاه‌های تلویزیون استفاده کرد؛ ولی نام جون پایک[۵] (۱۹۳۲) را اغلب مبدع آن می‌دانند، هنرمندی کره‌ای که موسیقی خوانده، اما در زمینۀ مجسمه‌سازی و هنر اجرا نیز کار کرده است. در ۱۹۶۴ به نیویورک رفت و سال بعد یک دوربین ویدئو خرید که در آن زمان هنوز وسیله‌ای نوظهور بود. هنر پایک معمولاً سرگرم‌کننده است؛ در اثر مشهوری از او با نام سینه‌بند برای پیکرۀ زنده[۶] (۱۹۶۹) زنی که ویولن‌سل می‌نوازد در جای سینه‌بندش دو صفحۀ کوچک تلویزیون دارد. آثارِ دیگر نمایندگان هنر ویدئو جدی‌ترند؛ ازجمله دعای بی‌وقفه[۷] (۱۹۹۲)، اثر هنرمند امریکایی بیل‌ ویولا[۸] (۱۹۵۱ـ )، زنجیرۀ دوازده ساعته‌ای از تصاویر که خودش آن را «چرخه‌ای از حیات فرد و عالم» می‌خواند. این زمره آثار را بسیاری از منتقدان، ملال‌آور و متظاهرانه می‌دانند؛ ولی هنر ویدئو در حیطۀ هنر پیشتاز بسیار تأثیر گذاشت. در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ جایزۀ ترنر[۹]، مشهورترین جایزۀ هنری انگلستان، به دو نمایندۀ هنر ویدئو اهدا شد: نخست داگلاس گوردون[۱۰] (۱۹۶۷ـ ) و سپس گیلیان ورینگ[۱۱] (۱۹۶۳ـ ).

 


  1. installation
  2. performance art
  3. Wolf Vostell
  4. assemblage
  5. Nam June Paik
  6. Bar for Living Sculpture
  7. To Pray Without Ceasing
  8. Bill Viola
  9. Turner Prize
  10. Douglas Gordon
  11. Gillian Wearing