مونتی، وینچنتسو (۱۷۵۴ـ۱۸۲۸)

مونْتی، وینچِنتْسو (۱۷۵۴ـ۱۸۲۸)(Monti, Vincenzo)

مونْتي، وينچِنتْسو

شاعر ایتالیایی. در بیشتر اشعارش به رویدادهای سیاسی متداول می‌پردازد. لا باسْویلیانا (۱۷۹۳)، در باب قتل هوگو باسْویل، سفیر فرانسه در رم، را به تقلید از دانته سرود. از آثار مهم دیگرش خنیاگر جنگل سیاه (۱۸۰۶)، در مدح ناپلئون، و ترجمۀ ایلیاد (۱۸۰۷) هومر است. مونتی در آلفونسین، نزدیک راونا، متولد شد. در آغاز کار از دشمنان سرسخت فرانسوی‌ها بود، اما بعدها جمهوری‌خواه شد، آن‌گاه ستایشگر ناپلئون و سرانجام تحسینگر امپراتور اتریش شد و مدایحی به افتخارشان سرود. درخلال جمهوری فرانسه، در پاویا استاد بلاغت، و طی دورۀ امپراتوری تاریخ‌نگار ایتالیا در میلان بود. مونتی تراژدی‌های آریستودِمو (۱۷۸۶)، گالئوتّی مانْفرِدی (۱۷۸۷) و کایو گراکو (۱۸۰۰) را نیز سرود.

 

---