پرش به محتوا

پرژوالسکی، نیکلای میخاییلوویچ (۱۸۳۹ـ۱۸۸۸): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
پِرِژِوالْسْکی، نیکُلای میخائیلوویچ (۱۸۳۹ـ۱۸۸۸)(Przhevalsky, Nikolay Mikhailovich)
پِرِژِوالْسْکی، نیکُلای میخائیلوویچ (۱۸۳۹ـ۱۸۸۸)(Przhevalsky, Nikolay Mikhailovich)


'''سیاح روس. به دانش اروپا دربارۀ شرق آسیای مرکزی خدمات شایان کرد. از ۱۸۶۷ تا زمان مرگ به مغولستان، ترکستان، و تبت<ref>Tibet</ref> سفر کرد. در آن هنگام، مأموریت‌های او محرمانه بود، زیرا بخشی از مبارزۀ روسیه با بریتانیا بر سر سلطه بر آسیای مرکزی ـ معروف به بازی بزرگ<ref>Great Game </ref> ـ به‌شمار می‌رفت. شهرت پرژوالسکی بیشتر برای مجموعۀ گیاهان و جانورانش است تا تحقیقات علمی. او شتر وحشی و تنها گونۀ باقی‌مانده از اسب وحشی، معروف به اسب وحشی پرژوالسکی، را کشف کرد. در نخستین سفر از مسافرت‌های چهارگانه‌اش، از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۲ از ناحیۀ دریاچۀ بایکال<ref>Lake Baikal </ref> به راه افتاد، از طریق مغولستان و صحرای گبی<ref>Gobi Desert </ref> به جانگ‌جیاکو<ref>Zhangjiakou </ref>، واقع در دروازۀ دیوار بزرگ چین<ref>Great Wall of China </ref>، رفت و از طریق مغولستان بازگشت و به دریاچۀ چینگ‌های هو<ref>Qinghai Hu </ref> رسید. سرمای زمستان مانع از رسیدنش به لهاسا<ref>Lhasa </ref>، پایتخت تبت، شد. دومین سفرش در ۱۸۷۶، از سین‌کیانگ<ref>Xinjiang </ref>، غربی‌ترین ایالت چین، آغاز گردید. او از سمت جنوب شرقی از کوه‌های تین شان<ref>Tian Shan </ref> و بیابان تاکلا‌ماکان<ref>Taklamakan Desert </ref> گذشت و کوشید به لهاسا برود. در سومین سفرش در ۱۸۷۹، به ۲۷۰کیلومتری لهاسا رسید. در چهارمین سفرش در ۱۸۸۳، حرکت خود را از اورگا<ref>Urga</ref> (اولان‌باتور<ref> Ulan Bator </ref> کنونی)، در مغولستان آغاز کرد، از ترکستان غربی<ref>Western Turkistan</ref> گذشت و از ایسیک‌کول<ref> Ysuk-Kol</ref>، یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های کوهستانی جهان، در تیان‌شان دیدن کرد.'''
سیاح روس. به دانش اروپا دربارۀ شرق آسیای مرکزی خدمات شایان کرد. از ۱۸۶۷ تا زمان مرگ به مغولستان، ترکستان، و تبت<ref>Tibet</ref> سفر کرد. در آن هنگام، مأموریت‌های او محرمانه بود، زیرا بخشی از مبارزۀ روسیه با بریتانیا بر سر سلطه بر آسیای مرکزی ـ معروف به بازی بزرگ<ref>Great Game </ref> ـ به‌شمار می‌رفت. شهرت پرژوالسکی بیشتر برای مجموعۀ گیاهان و جانورانش است تا تحقیقات علمی. او شتر وحشی و تنها گونۀ باقی‌مانده از اسب وحشی، معروف به اسب وحشی پرژوالسکی، را کشف کرد. در نخستین سفر از مسافرت‌های چهارگانه‌اش، از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۲ از ناحیۀ دریاچۀ بایکال<ref>Lake Baikal </ref> به راه افتاد، از طریق مغولستان و صحرای گبی<ref>Gobi Desert </ref> به جانگ‌جیاکو<ref>Zhangjiakou </ref>، واقع در دروازۀ دیوار بزرگ چین<ref>Great Wall of China </ref>، رفت و از طریق مغولستان بازگشت و به دریاچۀ چینگ‌های هو<ref>Qinghai Hu </ref> رسید. سرمای زمستان مانع از رسیدنش به لهاسا<ref>Lhasa </ref>، پایتخت تبت، شد. دومین سفرش در ۱۸۷۶، از سین‌کیانگ<ref>Xinjiang </ref>، غربی‌ترین ایالت چین، آغاز گردید. او از سمت جنوب شرقی از کوه‌های تین شان<ref>Tian Shan </ref> و بیابان تاکلا‌ماکان<ref>Taklamakan Desert </ref> گذشت و کوشید به لهاسا برود. در سومین سفرش در ۱۸۷۹، به ۲۷۰کیلومتری لهاسا رسید. در چهارمین سفرش در ۱۸۸۳، حرکت خود را از اورگا<ref>Urga</ref> (اولان‌باتور<ref> Ulan Bator </ref> کنونی)، در مغولستان آغاز کرد، از ترکستان غربی<ref>Western Turkistan</ref> گذشت و از ایسیک‌کول<ref> Ysuk-Kol</ref>، یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های کوهستانی جهان، در تیان‌شان دیدن کرد.


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار، ویراستار
۳۶٬۴۲۱

ویرایش