سلیمانی، قربان (قوچان ۱۳۰۲ ـ ۱۳۸۶ش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =کورنل وایلد | |||
|نام =Cornel Wilde | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=نیویورک ۱۹۱۵م | |||
|تاریخ مرگ=۱۹۸۹م | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=امریکایی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =بازیگر و کارگردان | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار =طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
سلیمانی، قربان (قوچان ۱۳۰۲ـ۱۳۸۶ش)<br> | سلیمانی، قربان (قوچان ۱۳۰۲ـ۱۳۸۶ش)<br> | ||
[[پرونده: 25208900.jpg | بندانگشتی|سليماني، قربان]]<p>بخشی، نوازندۀ دوتار، خواننده و داستانگو. پرداختن به موسیقی در خانوادۀ او موروثی است. از ۸سالگی نزد پدرش ـ رمضان ـ که خود بخشی و نوازندۀ دوتار بود، به فراگیری بخشیگری پرداخت. سپس نزد بخشیهای دیگری چون غلامحسین بخشی جعفرآبادی، خانمحمد قیطاغی و عوض بخشی شاگردی کرد. از ۱۳۴۷ بهعللی موسیقی را رها کرد و از ۱۳۶۴ مجدداً به آن روآورد. در دوران اخیر شاخصترین و مسنترین نوازندۀ دوتار در شمال خراسان بود. شیوۀ نوازندگی او متأثر از غلامحسین بخشی بود. او که در روستای زادگاهش به کشاورزی اشتغال داشت توانسته بود به جایگاهی جهانی برای موسیقی خود دست یابد. وی در جشنواره موسیقی فجر ۱۳۶۹ بهعنوان نوازندۀ برتر انتخاب شد. در جشنوارۀ آوینیون فرانسه کار او مورد استقبال چشمگیری واقع شد. وی برای اجرای موسیقی بارها به کشورهای مختلف سفر کرد و مورد استقبال قرار گرفت.</p> | [[پرونده: 25208900.jpg | بندانگشتی|سليماني، قربان]]<p>بخشی، نوازندۀ دوتار، خواننده و داستانگو. پرداختن به موسیقی در خانوادۀ او موروثی است. از ۸سالگی نزد پدرش ـ رمضان ـ که خود بخشی و نوازندۀ دوتار بود، به فراگیری بخشیگری پرداخت. سپس نزد بخشیهای دیگری چون غلامحسین بخشی جعفرآبادی، خانمحمد قیطاغی و عوض بخشی شاگردی کرد. از ۱۳۴۷ بهعللی موسیقی را رها کرد و از ۱۳۶۴ مجدداً به آن روآورد. در دوران اخیر شاخصترین و مسنترین نوازندۀ دوتار در شمال خراسان بود. شیوۀ نوازندگی او متأثر از غلامحسین بخشی بود. او که در روستای زادگاهش به کشاورزی اشتغال داشت توانسته بود به جایگاهی جهانی برای موسیقی خود دست یابد. وی در جشنواره موسیقی فجر ۱۳۶۹ بهعنوان نوازندۀ برتر انتخاب شد. در جشنوارۀ آوینیون فرانسه کار او مورد استقبال چشمگیری واقع شد. وی برای اجرای موسیقی بارها به کشورهای مختلف سفر کرد و مورد استقبال قرار گرفت.</p> |