بوئین زهرا، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

مردم‌ بوئین‌زهرا به‌ زبان‌های‌ [[ترکی آذربایجانی|تركی‌ آذربایجانی]] و فارسی‌ سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌ هستند. بوئین‌/بوهین‌ را به‌ معنی‌ خرمنگاه‌ و انبار غله‌، و زهرا را نام‌ شخص‌ یا گل‌ و همچنین به‌ معنای‌ تلألؤ و روشنایی‌ دانسته‌اند. همچنین با توجه به وجود معبد [[آناهیتا (اسطوره)|آناهیتا]] در این منطقه و تغییر نام‌های کهن ایران به نام‌های مقدس در دورۀ اسلامی، کلمۀ زهرا را در این اسم شکل تغییریافتۀ آناهیتا می‌توان دانست. سابقۀ روستانشینی در این ناحیه به هزاره‌های 3 و 4پ‌م می‌رسد. این منطقه تا سدۀ 2ق جزو منطقۀ ری بوده و پس از آن با گسترش قزوین، جزو توابع قزوین شده است. در دورۀ اسلامی منطقۀ بوئین زهرا از دهستان‌ها و بلوکات آباد و در مسیر قزوین و ایالت‌های شمال غربی ایران به مناطق مرکزی و جنوبی بوده است. بوئین زهرا در اثر زمین‌لرزۀ شدید در ۱۳۴۱ش به‌سختی آسیب دید و ویران شد. ساختمان‌های امروزی، پس از زمین‌لرزۀ مزبور احداث شده‌اند.

<br><!--12415400-->

[[رده:جغرافیای ایران]]

[[رده:قزوین]]