شهرستان، پل
شهرستان، پُل
پلی بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان، در سه‌کیلومتری شرق پل خواجو و مقابل منطقۀ جِی، حدفاصل شهر بازی و نمایشگاه دائمی و خیابان مشتاق دوم (سلمان فارسی کنونی). به‌نظر عده‌ای، اساس ساسانی دارد. در دورۀ دیلمیان و سلجوقیان تنها پل زاینده‌رود در درون شهر بود و احتمالاً قسمت‌هایی به آن افزوده شده بوده است. جادۀ اصفهان به شیراز از روی آن می‌گذشت. امروز وسیلۀ ارتباطی قسمتی از ساحل جنوبی زاینده‌رود با ساحل شمالی آن و منطقۀ جی است. ۱۰۰ متر درازا، ۴.۶ متر پهنا، ۱۱ دهانه، و ۱۳پایۀ عظیم سنگی دارد که بر روی سنگ‌های کف رودخانه مستقر شده‌اند. به‌سبب نزدیکی به قریۀ شهرستان که بخشی از جی بود، به این نام شهرت یافته است. به نام‌های جی و جَسر حسین نیز (به‌سبب نزدیکی به جی و مقبرۀ شاهزاده حسین) معروف بود. گور الراشد بالله، خلیفۀ عباسی، که در ۵۳۲ق در اصفهان کشته شد، در نزدیکی آن است. مناره‌ای از دورۀ سلجوقی معروف به منارۀ رستم نیز در آن حدود بود که در اواخر دورۀ قاجار تخریب شد. در گذشته، در دو طرف انتهای جنوبی پل، دو میل راهنمایی برای عابران و مسافران قرار داشت. در مدخل شمالی پل، ویرانه‌های بنای سه طبقۀ نسبتاً مجللی با ایوان‌ها و پنجره‌های متعدد در جهات مختلف قرار دارد که ظاهراً محل تفریح و استراحت یا مکان راهداری بوده است.