استنفورد، چارلز ویلیرز (1852 ـ 1924)
| چارلز ويليرز استنفورد Charles Villiers Stanford | |
|---|---|
| زادروز |
دوبلین۱۸۵۲م |
| درگذشت | ۱۹۲۴م |
| ملیت | ایرلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترا از آکسفورد (در ۱۸۸۳) و از کِیمبریج (در ۱۸۸۸) |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| شغل و تخصص های دیگر | رهبر کُر باخ در لندن و استاد آهنگسازی کالج سلطنتی موسیقی |
| آثار | کُرال اوراتوریوهای سه کودک مقدس (۱۸۸۵)، باغ بهشت (۱۸۹۱)، ماگنیفیکات؛ استابات ماتِر، انتقام (۱۸۸۶)، ترانه‌های دریا (۱۹۰۴)، ترانه‌های ناوگان (۱۹۱۰) |
| گروه مقاله | موسیقی |
استنفورد، چارلز ويليرز (۱۸۵۲ ـ۱۹۲۴م) (Stanford, Charles Villiers)
آهنگ‌ساز و مدرس ایرلندی. او در دوبلین به‌دنیا آمد و یکی از مهم‌ترین چهره‌های رنسانس موسیقی انگلیسی، در قرن نوزدهم بود. آثار فراوان او شامل اپراهایی همچون شاموس اوبرین (۱۸۹۶)، هفت سمفونی، موسیقی مجلسی، و موسیقی کلیسایی است. از شاگردان او می‌توان به رلف وون ویلیامز، گوستاو هولست، و فرانک بریج اشاره کرد. استَنفورد در ۱۸۷۰ پژوهشگر کُرال در کویینز کالج، کِیمبریج، شد و در ۱۸۷۳ راگ‌نواز کالج ترینیتی، و سال بعد از همین کالج درجه‌های افتخاری کلاسیک کسب کرد؛ همچنین رهبر ارکستر انجمن موسیقایی دانشگاه کِیمبریج شد. در سال‌های ۱۸۷۴-۱۸۷۶ زیرنظر کارل راینکه در لایپ‌تسیگ تحصیل کرد و در برلین از فریدریش کیل تعلیم گرفت، و در ۱۸۷۶ آلفرد تنیسُن او را برای ساخت موسیقی صحنه‌ای نمایش‌نامۀ ملکه مِری انتخاب کرد. استَنفورد در ۱۸۸۳ از آکسفورد و در ۱۸۸۸ از کِیمبریج دکترا گرفت، و در ۱۸۸۷ در همین دانشگاه به عنوان استاد موسیقی جانشین جرج مک‌فارِن شد. او رهبر کُر باخ در لندن و استاد آهنگسازی کالج سلطنتی موسیقی هم بود، و در آن‌جا رهبری کلاس‌های ارکستر و اپرا را نیز برعهده داشت. استنفورد ترانه‌های سنتی ایرلندی را گردآوری کرد و ویرایش مجموعۀ کامل پتری از موسیقی ایرلندی (۱۹۰۲-۱۹۰۵، سه‌جلد) را که جرج پتری تدوین و منتشر کرد، برعهده داشت. ازجمله آثار او: اپرا شاموس اوبرین (از روی لِ فانو؛ ۱۸۹۶). ارکستر هفت سمفونی (۱۸۷۶-۱۹۱۱)؛ پنج راپسودی ایرلندی (۱۹۰۱-۱۹۱۴)؛ کنسرتوی ویولونسل (۱۹۱۹)؛ کنسرتو کلارینت. موسیقی مجلسی دو سونات برای ویولونسل و پیانو؛ سونات کلارینت و پیانو؛ چند قطعۀ سازیِ کوچک‌تر همراه با پیانو؛ آثار پیانویی شامل سونات، سه راپسودی دانته (۱۸۷۵)؛ اثر برای ارگ شامل پنج سونات. کُرال اوراتوریوهای سه کودک مقدس (۱۸۸۵)، باغ بهشت (۱۸۹۱)، ماگنیفیکات؛ استابات ماتِر، انتقام (۱۸۸۶)، ترانه‌های دریا (۱۹۰۴)، ترانه‌های ناوگان (۱۹۱۰).