بروی، ژاک (۱۸۲۱ـ۱۹۰۱)
| ژاک بروی Jaques Broglie | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۲۱ م |
| درگذشت | ۱۹۰۱ م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | دوک دو بروی |
| آثار | کلیسا و امپراتوری روم در قرن چهارم (۶ جبد)؛ کتاب خاطرات (۲ جلد) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
بِروی، ژاک (۱۸۲۱ـ۱۹۰۱)(Broglie, Jaques)
(ملقب به دوک دو بروی) دولتمرد و نویسندۀ فرانسوی. در سال‌های اولیۀ جمهوری سوم فرانسه[۱] دو بار به نخست‌وزیری منصوب شد، اما نتوانست زمینه را برای بازگشت پادشاه فراهم کند. پس از مأموریت دیپلماتیک کوتاهی در مادرید و رم، در انقلاب ۱۸۴۸، از زندگی سیاسی کناره گرفت. در ۱۸۶۲ به عضویت آکادمی فرانسه[۲] انتخاب شد و به نگارش کتاب ۶جلدی کلیسا و امپراتوری روم در قرن چهارم[۳] پرداخت. بروی در ۱۸۷۱ به مجلس ملی[۴] فرانسه راه یافت، و اندکی بعد سفیر فرانسه در لندن شد. در ۱۸۷۲ به علت انتقاد شدید مذاکرات وی در باب توافق‌نامه‌های تجاری پاریس ـ لندن، ناگزیر شد از مقام سیاسی‌اش کناره‌گیری کند، اما کرسی خود را در پارلمان حفظ کرد و رهبری محافظه‌کاران مخالف آدولف تیر[۵]، رئیس‌جمهوری وقت فرانسه، را برعهده گرفت. پس از برکناری تیر و روی کار آمدن مارشال ماکماهون[۶] بروی در ۱۸۷۳ به نخست‌وزیری و سپس به پست‌های وزارت خارجه و کشور منصوب شد. در ۱۸۷۷، ماکماهون از بروی خواست کابینه تشکیل دهد، اما کابینۀ وی از مجمع ملی که اکثر اعضای آن را جمهوری‌خواهان تشکیل می‌دادند رأی اعتماد نگرفت و در ۱۸۸۵ از سیاست کناره‌گیری کرد، و به نوشتن کتاب‌های تاریخی رو آورد. کتاب خاطرات[۷] او در ۲ جلد در فاصلۀ ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۱ منتشر شد.