گولارت، ژوایو (۱۹۱۸ـ۱۹۷۶)
گولارْت، ژوائو (۱۹۱۸ـ۱۹۷۶)(Goulart, Joao)
سیاستمدار و رئیس‌جمهور برزیل (۱۹۶۱ـ۱۹۶۴). ضعیف‌النفس و متزلزل بود. مدارای او با ملی‌گرایان و گروه‌های چپ‌گرا، سبب شد تا میانه‌روها از او فاصله بگیرند. دولت او با مشکلات فراوان اقتصادی و نفوذ فزایندۀ اعضای حزب کمونیست روبه‌رو بود. او در کودتای ۱۹۶۴ ارتش و با حمایت سیاستمداران قدرتمند محافظه‌کار در اتحادیۀ دموکراتیک برزیل[۱] سرنگون شد. گولارت با حزب کارگر برزیل[۲] در اواخر دهۀ ۱۹۴۰ همکاری داشت و از حمایت ژتولیو وارگاس[۳] برخوردار بود. در ۱۹۵۳ـ۱۹۵۴ وزیر کار، صنایع و بازرگانی و در ۱۹۵۶ـ۱۹۶۱ معاون رئیس‌جمهوری شد. در مقام معاون رئیس‌جمهوری، پس از استعفای رئیس‌جمهور ژانیو کوادروس[۴] در اوت ۱۹۶۱ رئیس‌جمهوری شد. در ۱۹۶۰ رهبر حزب کارگر برزیل شد و ارتش که او را هوادار کمونیست‌های مخالف نظامیان می‌دانست، با اکراه به ریاست‌جمهوری او راضی شد.