گی لوساک، ژوزف لویی (۱۷۷۸ـ۱۸۵۰)
گِیلوساک، ژوزِف لوئی (۱۷۷۸ـ۱۸۵۰)(Gay-Lussac, Joseph Louis)
فیزیکدان و شیمیدان فرانسوی. به بررسی خواص فیزیکی گازها پرداخت، و روشهای تولید اسیدسولفوریک[۱] و اسید اکسالیک[۲] را کشف کرد. در ۱۸۰۲، قاعدۀ تقریبی انبساط گازها را کشف کرد. این قانون اکنون به قانون شارل[۳] معروف است. (← قوانین_گاز). گیلوساک در نزدیکی لیموژ[۴] زاده شده و در اِکول پلیتکنیک[۵] درس خواند. در ۱۸۰۱، دستیار کلود برتوله[۶] شیمیدان شد. در ۱۸۰۴، برای مطالعۀ وضع هوا از صعود بالون استفاده کرد و در ۱۸۰۵ و ۱۸۰۶، برای اندازهگیری مغناطیس زمین در مأموریت علمی اَلکساندر فون هومبولت[۷] شرکت کرد. در ۱۸۰۹، در اِکول پلیتکنیک استاد شیمی و در دانشگاه سوربون[۸] استاد فیزیک شد. سمتهای دولتی گوناگونی را نیز عهدهدار بود که از آن جملهاند بازرسی کارخانۀ باروتسازی (۱۸۱۸)، و ریاست بخش عیاریابی ضرابخانه (۱۸۲۹). در دهۀ ۱۸۳۰، برای مدت کوتاهی نیز عضو مجلس نمایندگان بود. گیلوساک با همکاری هومبولت نسبت دقیق هیدروژن و اکسیژن را در آب بهدست آورد و نشان داد که این نسبت حجمی ۲:۱ است. آنان وجود حد انفجار را نیز در مخلوطهای حاصل از هر دو گاز نشان دادند. در ۱۸۰۸، قانون گیلوساک[۹] دربارۀ حجم گازهای ترکیبشونده عرضه شد. بنابر این قانون، گازها با نسبتهای حجمی ساده با هم ترکیب میشوند و حجم محصولات نیز با حجم گازهای اولیه متناسب است.