باربه دوروییی، ژول آمده (۱۸۰۸ـ۱۸۸۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
باربه دوروییی

بارْبِه دورِوییی، ژول آمِدِه (۱۸۰۸ـ۱۸۸۹)(Barbey d’Aurevilly, Jules Amédée)
رمان‌نویس و منتقد بانفوذ فرانسوی. در ۱۸۳۷، نویسندگی در پاریس را با نوشتن برای نشریات آغاز کرد. در ۱۸۶۸ منتقد ادبی نشریۀ قانون اساسی[۱]، در مقام جانشین شارل اوگوستَن دو سَنْت بوو[۲]، شد. از آن پس اعتبارش افزایش یافت و به «ژاندارم ادبیات[۳]» مشهور شد. هرچند اغلب مستبد، تند و در انتقاد، به‌ویژه از امیل زولا[۴] و مکتب طبیعت‌گرایی، به‌شدت عیب‌جو بود، درستی بسیاری از نظریاتش با گذشت زمان ثابت شده است. خیلی زود بر اهمیت دستاوردهای اونوره دو بالزاک[۵]، استندال[۶]، و شارل بودلر[۷] واقف شد. بیشتر رمان‌های خود باربه داستان‌های وحشت زایند که در آن‌ها عشق بیمارگونه با تبهکاری غیرعادی درهم می‌آمیزد. دو رمان بهتر او عبارت‌اند از شوالیه دِتوش[۸] (۱۸۶۴)، دربارۀ شورش شوآن‌ها[۹] (گروه‌های قانون‌شکن نورمان[۱۰]) برضد جمهوری فرانسه، و کشیش متأهل[۱۱] (۱۸۶۵). شیطان‌صفتان[۱۲](۱۸۷۴) نیز مجموعۀ شش داستان اوست که اغلب آن را شاهکارش می‌دانند.

 


  1. Le Constitutionnel
  2. Charles-Augustin de Saint Beuve
  3. Le Connétable des Lettres
  4. Émile Zola
  5. Honoré de Balzac
  6. Stendhal
  7. Charles Baudelaire
  8. Le Chevalier des Touches
  9. Chouans
  10. Norman
  11. Un Prêtre Marié
  12. Les Diaboliques