کارایوسیوس
کارائوسیوس ( ـ۲۹۳م)(Caraucius)
فرمانده نظامی رومی. دریانوردی حرفهای بود و بهسبب شایستگیهایش در جنگ رومی با باگودای[۱] افتخار کسب کرد. حدود ۲۸۵م ماکسیمیانوس[۲] و دیوکلتیانوس[۳]، که زمامداری مشترک روم را برعهده داشتند، با نیروی دریایی خود به مقابله با فرانکها[۴] و ساکسونها برخاستند که سواحل اسپانیا و گُل[۵] را غارت میکردند. کارائوسیوس، که فرماندهی این ناوگان دریایی را برعهده داشت، متهم شد در جریان غارت دزدان دریایی تعلّل کرده، و سپس اموال غارتشده را به نفع خود از آنان بازپس گرفته است؛ به این ترتیب ماکسیمیانوس فرمان قتل وی را صادر کرد. کارائوسیوس همراه با نیروهای تحت فرمانش به بریتانیا گریخت و در آنجا با نام اوگوستوس، خود را فرمانروا خواند. ماکسیمیانوس و دیوکلسین، که پس از چندبار لشکرکشی نتواستند کارائوسیوس را مغلوب کنند، سرانجام در ۲۹۰م به فرمانروایی وی در بریتانیا تن در دادند. در ۲۹۳م، کنستانتیوس اول[۶] کارائوسیوس را شکست داد و در همان سال، پیشکار مالی کارائوسیوس وی را بهقتل رساند و برای سه سال جانشین او شد.