کاکاییه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کاکائیه

(مأخوذ از واژۀ کردی کاکا به‌معنی برادر) فرقه‌ای از غلات با تمایلات صوفیانه. اینان به تناسخ و حلول اعتقاد دارند و عقایدشان به شَبَک، قزلباشیه و نُصَیریه شبیه است. کاکائیه قرآن را به این ادعا که گردآوردۀ عثمان است نمی‌خوانند، تکالیف شرعی را مراعات نمی‌کنند، پیامبر‌(ص) را شاگرد امام علی ‌(ع) می‌پندارند و همۀ زنان و مردان را خواهر و برادر خود می‌دانند. رازداری و اطاعت محض از پیر و شیخ ویژگی بارز کاکائیه است. پیروان این فرقه در اربیل، کرکوک و شمال عراق پراکنده‌‌اند.