باروخ، کتاب

باروخ، کتاب (Baruch)

از کتاب‌های عهد قدیم، پس از کتاب مراثی است و کلیسای کاتولیک آن را معتبر می‌داند. در کتاب مقدس عبرانی وجود ندارد و پروتستان‌ها آن را از آپوکریف‌ها (کتاب‌های افزوده شده بر عهد قدیم و عهد جدید) می‌شمارند. نامش را از باروخ (ح ۶۰۰پ‌م)، شاهزاده‌ای یهودی و اِرمیای نبی، گرفته و مجموعۀ موجزی از آیات کتاب‌های ایوب، دانیال اشعیا و ارمیا است. اشتمال آن بر آثار جدیدتری مانند بخش‌هایی از کتاب دانیال، تاریخ تدوین آن را تا قرن ۲پ‌م جلو می‌آورد. این کتاب مشتمل بر ادعیۀ مناجاتی و موعظه‌ای در حکمت است.

 

---