تامبو، کلاید ویلیام (۱۹۰۶ـ۱۹۹۷)

تامْبو، کِلایْد ویلیام (۱۹۰۶ـ۱۹۹۷)(Tombaugh, Clyde William)

اخترشناس امریکایی. در ۱۹۳۰، دورترین سیارۀ منظومۀ خورشیدی، پلوتو، را کشف کرد. در استریتورِ ایلینوی زاده شد. شیفتۀ اخترشناسی بود، ولی چون خانواده‌اش استطاعت نداشتند تا او را به دانشگاه بفرستند، در ۱۹۲۹، به امید یادگیری به رصدخانۀ لوئل در فلگستاف آریزونا پیوست. هنگامی‌که در مقام دستیار آن‌جا مشغول‌ کار بود، در جست‌وجوی سیارۀ کشف‌نشده‌ای از آسمان عکس‌برداری می‌کرد که وجود آن را پیش‌بینی کرده‌ بودند. از آن‌جا که سیارۀ جدید بسیار کم‌نور بود، هر یک از عکس‌ها ممکن بود بین ۵۰ تا ۵۰۰هزار ستاره را نشان دهد. در عین‌ حال، به‌سبب فاصلۀ بسیار زیاد، هرگونه حرکت قابل دید آن از زمین بسیار نامحسوس بود. تامبو مشکل را با مقایسۀ دو عکس از یک بخش آسمان، که در دو روز متفاوت تهیه شده بودند، حل کرد. صفحه‌های عکاسی روی نقطه‌ای منفرد کانونی شدند و یک‌درمیان و سریع، روی پرده به نمایش درآمدند. سیاره‌ای که در پس‌زمینۀ ستاره‌ها در حرکت بود،به چپ و راست حرکت می‌کرد. در ۱۸ فوریۀ ۱۹۳۰، تامبو پلوتو را با استفاده از صفحه‌های عکاسی‌ای یافت که سه هفته پیش از آن تهیه شده بود. او به جست‌وجوی سیاره‌های دیگر در کل پهنۀ آسمان ادامه داد. ناکامی او در پیداکردن سیاره‌ای دیگر به معنی محدودیت اکید وجود سیارات احتمالی در فراسوی پلوتو بود.