اینوسترانتسف، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۴۱)

اینوسْترانْتسِف، کنستانتین (۱۸۷۶ـ۱۹۴۱)(Inostrantsev, Konstantin)

خاورشناس روسی. در ۱۸۹۹ دورۀ تحصیل در دانشگاه زبان‌های خارجی پترزبورگ را به‌پایان برد. در ۱۹۰۸، در رشتۀ تاریخ شرق دکتری گرفت. از ۱۸۹۹ تا میانۀ دهۀ ۱۹۳۰ استاد دانشگاه سن‌پترزبورگ بود. زمینۀ اصلی پژوهش‌های وی تاریخ ایران در روزگار ساسانیان و تاریخ باستان ملت‌های آسیای میانه و روابط فرهنگی میان ایران و اعراب بوده است. از آثارش: تحقیقاتی دربارۀ ساسانیان (۱۹۰۹) که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۱ش)؛ سنّت ادبی ایران در سده‌های نخستین اسلام (سن‌پترزبورگ، ۱۹۰۹)؛ خروج شکوهمند خلفای فاطمی که ترجمۀ گزیده‌ای از کتاب المواعظ و الاعتبار مقریزی به روسی است.