هویگنس، کنستانتین (۱۵۹۶ـ۱۶۸۷)
هویْگِنْس، کنْسْتانْتین (۱۵۹۶ـ۱۶۸۷)(Huygens, Constantijn)
شاعر و دیپلمات هلندی. در دیپلماسی، دانش‌پژوهی، موسیقی، شعر و علوم نقش مهمی ایفا کرد. نکته‌سنجی و استادی روشنفکرانه‌اش تا اندازه‌ای سبب ابهام در آثارش شده است، ازجمله ویژگی فردی و تغزلی شعرهای کوتاه او مثل گُل‌های گندم[۱]، شوق طرح نکات آموزشی در آثاری مانند زیبا، ظریف، امّا احمقانه[۲] (۱۶۲۲)، که هجویه‌ای است بر نخوت و زرق و برق زنانه، و دلبستگی به زادگاهش در اشعار باتاوه تمپه[۳] (۱۶۲۱) و اویتلاندیگه هِردر[۴] (۱۶۲۲)، که هردو زندگی‌نامۀ خودنوشت محسوب می‌شوند. این شیوۀ پیچیده را در نمایش فکاهی پُر از هتاکی‌اش با نام ترینتیه کُرنِلیسدر[۵] (۱۶۵۳) کنار گذاشت. خدمات دیپلماتیک هویگنس وی را چند بار راهی انگلستان کرد که در آن‌جا تحت تأثیر جان دان و دیگر نویسندگان انگلیسی قرار گرفت. هویگنس در لاهه به‌دنیا آمد. پدر دانشمند معروف، کریستیان هویگنس[۶]، بود و آثار بسیاری در علوم، موسیقی، و زبان دارد. در لِیدن[۷] حقوق خواند، به کادر سیاسی راه یافت، و منشی سه شاهزادۀ هلندی بود.