کوکایین، سرزمین
کوکائین، سرزمین (The Land of Cockaigne)
در داستان‌های عامیانۀ اروپای قرون وسطا، سرزمین افسانه‌ای ناز و نعمت و تن‌پروری، آکنده از خوردنی‌ها و آشامیدنی‌های لذیذ. هرچه در این سرزمین یافت می‌شود خوراکی است؛ در رودها شراب جاری است، خانه‌ها از شیرینی و گوشت ساخته شده‌اند، خیابان‌ها را با نان شیرینی و گوشت کباب‌شدۀ غازها و پرندگان فرش کرده‌اند و پرستوهای آغشته به کره به این سو و آن سو پرواز می‌کنند تا کسی پیدا شود و آن‌ها را بخورد. داستان این اسطوره در اوایل قرن ۱۴م در شعری انگلیسی به نام سرزمین کوکائین[۱] آمده که بهشت زمینی و بهشت موعود مسیحیت را به تمسخر گرفته است.
- ↑ The land of cockagine