لوپز ای فوینتس، گرگوریو (۱۸۹۷ـ۱۹۶۶)
لوپِز ای فوئِنتْس، گرِگوریو (۱۸۹۷ـ۱۹۶۶)(Lopez y Fuentes, Gregorio)
رمان‌نویس مکزیکی. نخستین اثر مهمش، رمان اردوگاه[۱] (۱۹۳۱)، در وصف بازتاب‌ها و مکالمات گروهی سربازان انقلابی است که برای حمله انتظار می‌کشند. رمان زمین[۲] (۱۹۳۳) به پیروان زاپاتا[۳] و توزیع زمین بین کشاورزان می‌پردازد.سرخ‌پوست[۴] (۱۹۳۵؛ ترجمه انگلیسی: آن‌ها که درو می‌کنند[۵]، ۱۹۳۷) با آن‌که برندۀ جایزه‌ای ملی شد، انتقاد از تغییرنیافتن دهکده‌های دورافتادۀ سرخ‌پوست‌نشین پس از انقلاب بود. رمان ژنرال من[۶] (۱۹۳۴) دربارۀ مسئلۀ ژنرال‌های نظامی است که در سیاست زمان صلح مداخله می‌کردند.نیم‌طبقه۷ (۱۹۴۸)، یکی از معدود رمان‌های لوپز است که صحنۀ رویدادهایش شهر است، گرچه بازهم به رانده‌شدن کشاورزان از زمین می‌پردازد. لوپز به نسلی از نویسندگان مکزیکی تعلق دارد که به‌رغم احساس نزدیکی با هدف‌های انقلاب، شیوه‌های نیل به آن‌ها را به انتقاد می‌گرفتند.