یقیکیان، گریگور (ارمنستان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ش)
گریگور یقیکیان (ارمنستان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ش)
| گریگور یقیکیان | |
|---|---|
| زادروز |
ارمنستان ۱۲۵۹ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۲۹ش |
| ملیت | ایرانی ارمنی‌تبار |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیلات متوسطه و عالی در ونیز |
| شغل و تخصص اصلی | روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس |
| آثار | رهبر نو یا مزدک؛ سلطنت اشکانیان در ایران |
| خویشاوندان سرشناس | رسانه ها و ارتباطات |
روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایش‌نامه‌نویس ارمنی‌تبار ایرانی. تحصیلات متوسطه و عالی را در ونیز ایتالیا به پایان برد. اولین اعتراض سیاسی او به‌صورت مقاله‌ای به زبان ترکی در روزنامۀ میزان (چاپ مصر) انتشار یافت.
پس از یک دوره فعالیت سیاسی و آموزشی، در ۱۳۰۷، امتیاز روزنامۀ ایران کبیر را گرفت و در نشریات، به‌ویژه نشریات چاپ گیلان، مقاله می‌نوشت. در ۱۲۹۰ش، مدیر مدرسۀ رشدیه بندرانزلی شد؛ در آن‌جا با اعضای «نهضت جنگل» حشر و نشر یافت و به سمت مترجم میرزا کوچک‌خان انتخاب شد. گرایش‌های آشکار سیاسی داشت و عضو «حزب هنچکاک» (جرس)، بود که برضد سلطنت سلطان عبدالحمید ثانی مبارزه می‌کرد. ایران کبیر را در مطبعۀ تجدد رشت چاپ کرد و سلسلۀ کتاب‌هایی را نیز با عنوان ضمیمۀ ایران کبیر انتشار داد. با توقیف ایران کبیر، در ۱۳۰۹، به تهران رفت و مقالات خود را در روزنامه‌های ارمنی چاپ بوستون، پاریس، نیویورک و قاهره به‌چاپ رساند و برای نشر افکار خود، روزنامۀ سعادت بشر را از جواد هوشمند اجاره کرد. در ۱۳۱۳، امتیاز نشریۀ ایران کنونی را گرفت. ایران کنونی شش ماه به فارسی و روسی، مدتی کوتاه به روسی و بالاخره به فارسی منتشر شد.
یَقیکیان تعدادی نمایش‌نامه نوشته که خود در دهۀ نخست قرن اخیر (1303 تا 1309) آنها را در رشت روی صحنه برده است. مجموعۀ آثار نمایشی وی به‌کوشش فرامرز طالبی در تهران به‌چاپ رسیده است (۱۳۸۰). از آثار اوست: رهبر نو یا مزدک؛ سلطنت اشکانیان در ایران؛ شاپور ذوالاکتاف و جنگ‌های او با ژولین.