دو بیر، گوین ریلاندز (۱۸۹۹ـ۱۹۷۲)
دو بیر، گَوین ریلانْدْز (۱۸۹۹ـ۱۹۷۲)(De Beer, Gavin Rylands)
| گوین ریلاندز دو بیر Gavin Rylands De Beer | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۹م |
| درگذشت | ۱۹۷۲م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | جانورشناس |
| لقب | سر |
| گروه مقاله | جانورشناسی |
جانورشناس انگلیسی. سهم فراوانی در توسعۀ نظریۀ جنین‌شناسی[۱] و تکامل[۲] داشت. او نظریۀ لایۀ زایشی[۳] را ابطال کرد و مفهوم زه‌ریختی[۴] یا حفظ خصوصیات نوجوانی اجداد در بزرگسالان بالغ را توسعه داد. در مقدمه‌ای بر جنین‌شناسی تجربی[۵] (۱۹۲۶)، نشان داد که برخی از یاخته‌های غضروفی و استخوانی از لایۀ بیرونی فاقد پوست (اکتودرم[۶]) جنین مشتق می‌شوند. این یافته سرانجام نظریۀ لایۀ زایشی را ابطال کرد. طبق نظریۀ لایۀ زایشی، یاخته‌های مذکور از مزودرم (میان‌پوست)[۷] منشأ می‌گیرند. زه‌ریختی ابتدا در جنین‌ها و نیاکان[۸] (۱۹۴۰) توصیف شد و این نظریه را رد کرد که تکوین جنینی ارگانیسم مراحل تکاملی نیاکان بالغ را تکرار می‌کنند. مطالعات دوبیر دربارۀ سنگواره آرکئوپتریکس[۹]، ابتدایی‌ترین پرندۀ شناخته‌شده، موجب شد نظریۀ تکامل موزاییک[۱۰] را پیشنهاد و حضور خصوصیات خزندگان و پرندگان را در سنگوارۀ مذکور توجیه کند. بر پایۀ تکامل موزاییکی، تغییرات تکاملی آرام‌آرام رخ داده‌اند. دوبیر در لندن زاده شد. در آکسفورد درس خواند و در آن‌جا به تدریس پرداخت. در ۱۹۴۵، استاد جنین‌شناسی یونیورسیتی کالج[۱۱] لندن شد. از ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰، مدیر موزۀ بریتانیا[۱۲] (موزۀ تاریخ طبیعی) بود و در ۱۹۵۴، لقب سِر گرفت.