اهم، گیورگ سیمون (۱۷۸۹ـ۱۸۵۴)
اُهْم، گِئورگ سیمون (۱۷۸۹ـ۱۸۵۴)(Ohm, Georg Simon)
فیزیک‌دان آلمانی. در زمینۀ الکتریسیته[۱] تحقیق می‌کرد و در این خصوص به قانونی بنیادی دست یافت که با نام خود او شناخته می‌شود (← اهم،_قانون). یکای مقاومت الکتریکی در دستگاه بین‌المللی یکاها را به افتخار او اُهم نامیده‌اند. یکای رسانایی، کمیّت معکوس مقاومت، را در گذشته مو[۲] می‌نامیدند که معکوس حروف‌نوشتۀ اُهم است. اُهم در ارلانگن[۳]، واقع در باواریا، زاده شد و در همان‌جا درس خواند. تا ۱۸۳۳، معلم مدرسه بود. سپس، در مؤسسۀ پُلی‌تکنیک نورنبرگ به مقام استادی فیزیک رسید و در ۱۸۴۹، به دانشگاه مونیخ منتقل شد. تحقیقی را در پیش گرفت که او را در ۱۸۲۵ به قانون الکتریسته رهنمون ساخت. او مقدار نیروی الکترومغناطیسی تولیدشده در سیم حامل جریان را بررسی کرد و انتظار داشت که این نیرو براثر افزایش طول سیم در مدار کاهش یابد. برای تأیید این قانون، با استفاده از ترموکوپلی[۴] که جریان الکتریکی ثابتی تولید می‌کرد و یک‌دستگاه برق‌نما (الکتروسکوپ)[۵]، سعی کرد تغییرات تنش سیم رسانا را در نقاط گوناگون سیم اندازه‌گیری کند. او استدلالاتش را به‌شکل ریاضی نوشت و در اثر بزرگی با عنوان Die Galvanische Ketle (۱۸۲۷) منتشر کرد. بنا به قانون اُهم[۶]، جریان الکتریکی ثابت گذرنده از هر مدار فلزی مستقیماً متناسب است با کلّ نیروی محرک الکتریکی ثابتی که در مدار وجود دارد.