دوشن، گیوم بنژامن آرمان (۱۸۰۶ـ۱۸۷۵)
دوشِن، گیوم بِنْژامِن آرْمان (۱۸۰۶ـ۱۸۷۵)(Duchenne, Guillaume Benjamin Armand)
| گیوم بنژامن آرمان دوشن Guillaume Benjamin Armand Duchenne | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۶م |
| درگذشت | ۱۸۷۵م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| آثار | چاپ توصیفی از بیماری تابس خلفی |
| گروه مقاله | پزشکی |
پزشک فرانسوی. به‌سبب توصیف بیماری ماهیچه‌ای، با نام تابس خلفی[۱]، معروف است. این بیماری امروزه دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن[۲] نامیده می‌شود. همچنین، از پیشگامان استفاده از فیزیولوژی الکتریکی ماهیچه‌ها برای بررسی عملکرد آن‌ها بود. دوشن یازده سال در مقام پزشک عمومی کار کرد. او به بیمار‌ی‌های ماهیچه‌ای بدن علاقه‌مند شد و توصیفی از بیماری تابس خلفی به‌چاپ رساند. این توصیف به‌حدی استادانه بود که بیماری به نام او معروف شد. در این بیماری، هماهنگی حرکت‌ها از دست می‌رود و ضایعاتی در ستون خلفی[۳] نخاع بروز می‌کند. با پیشرفت بیماری، حس وضعیت در مفصل‌های بیمار از بین می‌رود و سرانجام، دردهای ناگهانی در اندام‌های درگیر، احساس می‌شود. دیستروفی ماهیچه‌ای در پنج درصد از مبتلایان به سیفلیسِ[۴] درمان‌نشده ایجاد می‌شود و علایم آن ده تا بیست سال پس از عفونت اولیه ظاهر می‌شود. دوشن در بولونی‌ـ‌سورـ‌مر[۵] زاده شد و در پاریس درس خواند. به اثر احتمالی برق‌درمانی[۶] در نوسازی یاخته‌های عصبی و ماهیچه‌ای، و رفع صدمات این یاخته‌ها توجهی خاص داشت. همچنین، با استفاده از روش‌شناسی الکتریکی[۷]، تغییرات حالات صورت را در وضعیت‌های احساسی بررسی کرد. دوشن کتاب‌های متعددی در این زمینه به‌چاپ رساند و در آن‌ها نتایج اثر قراردادن دو الکترود خیس روی پوست را عرضه کرد.