اییسایی

اِئیسائی (۱۱۴۱ـ۱۲۱۵م)(Eisai)

(یا: یوسائی) راهب بودایی ژاپنی که ذن را از چین به ژاپن برد و مکتب رینزائی را بنیاد نهاد. مصرف چای را او در ژاپن رواج داد. ائیسائی آموزش رهبانیت تندائی دید و دو بار به چین رفت. در سفر دومش (۱۱۸۹‌ـ‌۱۱۹۱‌م) رسالت رینزائی را دریافت کرد. از چین بذر چای آورد، اما نخستین نفر نبود که به این اقدام دست زد. پس از بازگشت به ژاپن اولین معبد رینزائی را در کیوشو و سپس معبد کنین را در کیوتو (۱۲۰۲) پی‌افکند. آثار او مشتمل است بر کوئوذن گوئوکوئوکورون (نشر ذن برای حفظ ملت، ۱۱۹۸‌م) وکیسّا یوئوجوئوکی (چای بنوش و عمر طولانی کن، ۱۲۱۴).

 

---