حجری، عبدالله بن احمد
حجری، عبدالله بن احمد (1821- لندن 1917) Abdallah bin Ahmad Al-Hajri
دولتمرد یمنی. مناصب متعددی را در دوره‌های نظام پادشاهی و جمهوری عهده‌دار شد. در نظام پادشاهی وزیر راه و عضو شورای امر به معروف و نهی از منکر بود و در مبارزه با فساد رفتاری قاطعانه داشت. مبارزه‌ی او با فساد و مجازات مفسدان، سبب شد تا پس از پیروزی انقلاب (1962) کسانی که به دست او مجازات شده بودند در صدد انتقام برآیند و افسران انقلابی را علیه او تحریک کنند. از این رو به زندان افکنده شد و مخالفان او کوشیدند تا وی را به اتهام همدستی با نظام پادشاهی اعدام نمایند، اما از مجازات مرگ گریخت و همچنان چند سالی را در زندان به سر برد. پس از آزادی از زندان، از سوی قاضی عبدالرحمن بن یحیی اریانی (رئیس شورای جمهوری) مأمور شد تا به منظور جلب نظر رژیم عربستان صعودی برای به رسمیت شناختن نظام جدید جمهوری در یمن به این کشور سفر و با سران سعودی مذاکره کند. سپس به عنوان سفیر یمن در کویت و کشورهای عربی خلیج فارس منصوب شد.
حجری بعدتر، در سال 1972، به عنوان عضو شورای جمهوری یمن برگزیده شد و رئیس شورا او را به عنوان نخست‌وزیر برگزید. دو سال بعد در 1974 از نخست‌وزیری بر کنار شد و همچنان عضو شورای جمهوری باقی ماند. پس از کناره‌گیری اریانی از ریاست شورای جمهوری در 1974م و انتخاب ابراهیم بن محمد المهدی به ریاست دولت، حجری به ریاست کمیسیون انتخابات و معاون رئیس شورای جمهوری در ریاست شورای عالی قضایی منصوب شد. در سال 1917 همراه نخست‌وزیر، عبدالعزیز عبدالغنی، به منظور دیدار با ملک خالد بن عبدالعزیز (پادشاه سعودی) که برای درمان در لندن به سر می‌برد، به آن شهر رفت. او در این سفر فرستاده‌ی رئیس شورای جمهوری یمن بود. پس از دیدار با خالد، در لندن ماند تا به کار درمان خود ادامه دهد، اما روز 20 اکتبر 1917 در حال خروج از سفارت یمن در لندن، با شلیک فرد ناشناسی که موفق به فرار شد، از پا درآمد.