جکسون، آبراهام ویلیامز (۱۸۶۲ـ۱۹۳۷)

جکسون، آبراهام ویلیامز (۱۸۶۲ـ۱۹۳۷)(Jackson, Abraham Williams)

آبراهام ویلیامز جکسون Abraham Williams Jackson
زادروز	۱۸۶۲م
درگذشت	۱۹۳۷م
ملیت	امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل	لیسانس (۱۸۸۳) و دکتری (۱۸۸۷) از دانشگاه کلمبیا، مدرک زبان های اوستایی و سانسکریت از دانشگاه هاله (۱۸۸۹ـ۱۸۹۱)
شغل و تخصص اصلی	خاورشناس
آثار	ایران در گذشته و حال (نیویورک، ۱۹۰۶)؛ پژوهشی در دین مانی از روی اسناد تورفان (۱۹۲۳)، از قسطنطنیه تا زادگاه عمر خیام (۱۹۱۱)
گروه مقاله	خاورشناسی

خاورشناس امریکایی. از دانشگاه کلمبیا دانشنامۀ لیسانس (۱۸۸۳) و دانشنامۀ دکتری (۱۸۸۷) گرفت. به آلمان رفت و در دانشگاه هاله، زبان‌های اوستایی و سانسکریت را آموخت (۱۸۸۹ـ۱۸۹۱). پس از بازگشت به امریکا، مربی زبان‌های ایرانی و آنگلوساکسون (۱۸۸۹ـ۱۸۹۱) و استادیار زبان و ادبیات انگلیسی (۱۸۹۱ـ۱۸۹۵) در دانشگاه کلمبیا بود و سپس تا بازنشستگی‌اش (۱۹۳۵) نیز به تدریس زبان‌های هند و ایرانی در آن‌جا پرداخت. در ۱۹۰۳ به ایران سفر کرد و در کوه بیستون به مطالعۀ کتیبۀ داریوش پرداخت. رهاورد این سفر تألیف کتاب ایران در گذشته و حال (نیویورک، ۱۹۰۶) بود که به ‌نام سفرنامۀ جکسون به فارسی ترجمه و منتشر شده است (تهران، ۱۳۵۲ش). پس از آن‌که مولر و زالمان اوراق مانوی تورفان را منتشر کردند، جکسون به تحقیق در آن‌ها پرداخت و در ۱۹۲۳ کتابی به ‌نام پژوهشی در دین مانی از روی اسناد تورفان انتشار داد. چند بار به ایران و افغانستان و هند سفر کرد. از دیگر آثارش: خواندن زبان اوستایی (۱۸۹۳)؛ زردشت پیامبر ایران باستان (۱۸۹۹)؛ سرودی از زردشت، یسنای ۳۱ (۱۸۸۸)؛ از قسطنطنیه تا زادگاه عمر خیام (۱۹۱۱)؛ شرکت در تهیۀ فهرست توصیفی (۱۹۱۴)؛ مجموعۀ نسخه‌های خطی فارسی و دیگر نسخه‌ها که ا. س. کاکرن به کتابخانۀ موزۀ متروپولیتن (در نیویورک) اهدا کرد.