طب سوزنی
طبّ سوزنی (acupuncture)
در پزشکی جایگزین، روشی برای فروکردن سوزن‌های فلزی باریک و بلند در نقاط مشخصی از بدن، به‌منظور کاهش درد، بی‌هوشی در عمل جراحی یا تسریعِ ترمیم زخم. سوزن‌ها را با دست یا پا با جریان برق می‌چرخانند. این روش در چین باستان ابداع شد و اکنون در کشورهای غربی محبوبیت فراوان یافته است. تحریک ترشح مواد ضددرد طبیعی در مغز، آندورفین[۱]ها، را علت بروز اثرات فوق می‌دانند. بنا به فرضیه‌ای در فیزیولوژی، بدن شبکه‌ای از مسیرهای انرژی حیاتی[۲] یا مجاري نيرو[۳]ست. این فرضیه اساس طب سوزنی است. براساس این فرضیه، فرو بردن سوزن در ۸۰۰ نقطۀ بدن بر جریان انرژی تأثیر می‌گذارد و آثار پیش‌گیرانۀ درمانی یا بی‌حسی موضعی ایجاد می‌کند. کارایی این روش را با مطالعات و تحقیقات متعدد ثابت کرده‌اند. هرچند این روش توجیه علمی قابل قبولی ندارد، بسیاری از پزشکان رسمی[۴] اثربخشی آن را تأیید می‌کنند.