پچ، الگزاندر (۱۹۴۵ـ۱۸۸۹)
پَچ، اَلِگْزانْدِر (۱۹۴۵ـ۱۸۸۹)(Patch, Alexander)
ژنرال امریکایی. در خلال جنگ جهانی دوم، در ۱۹۴۲ فرماندۀ لشکر چهاردهم امریکا در گوادالکانال[۱] در جزایر سلیمان[۲] شد و در ۱۹۴۳، مقاومت ژاپنیها را در آنجا درهم شکست. در اوت ۱۹۴۴ فرمانده سپاه هفتم امریکا بود که نیروهایش در جنوب فرانسه پیاده شدند و به سمت شمال غرب تا درّۀ رون[۳] پیشروی و از آلزاس[۴] عبور کردند تا به قوای متفقین ملحق شوند، که در نورماندی[۵] پیاده شده بودند. سپاه او در ۲۶ مارس ۱۹۴۵ از رود راین[۶] گذشت و واحدهای اصلی ارتش آلمان خود را در ۵ مه ۱۹۴۵ در باواریا تسلیم آنان کرد. پَچ در فورت اوئاچوکا[۷]، واقع در آریزونا، زاده شد. پدرش افسر ارتش بود. به مدرسۀ نظامی وست پوینت[۸] راه یافت (۱۹۰۹) و از آنجا فارغالتحصیل شد (۱۹۱۳). در جنگ جهانی اول، مدیر مدرسۀ نظامی تعلیم مسلسل در فرانسه و پس از آن در نبردهای ان ـ مارن[۹]، سن مییل[۱۰]، و آرگون[۱۱] فرمانده گردان بود. در فاصلۀ دو جنگ جهانی، سمتهایی در مراکز آموزشی ارتش، و مناصب فرماندهی در برخی از یگانهای ارتش را برعهده داشت. در ۱۹۴۱، فرمانده مرکز آموزشی پیادهنظام در کمپکرافت[۱۲]، در کارولینای جنوبی، بود. در دسامبر ۱۹۴۱، پس از حملۀ ژاپنیها به پایگاه نیروی دریایی امریکا در پرل هاربر[۱۳] به فرماندهی نیرویی ویژه برای کمک به فرانسویها در دفاع از کالدونی جدید[۱۴] منصوب شد و این مقام قبل از انتصاب او به منصب فرماندهی در ۱۹۴۲ در گوادالکانال بود. پس از فرماندهی سپاه هفتم امریکا در اروپا (۱۹۴۴ـ۱۹۴۵)، بار دیگر به مقام قبلیاش در گوادالکانال منصوب شد تا در اقیانوس آرام انجام وظیفه کند. اما در این هنگام ژاپنیها تسلیم شدند. پچ سپس ریاست شورای مطالعه دربارۀ تجدید سازمان ارتش را برعهده گرفت، اما اندکی بعد بر اثر ذاتالریه درگذشت.