پوپ، الگزاندر (۱۶۸۸ـ۱۷۴۴)
پوپ، اَلِگْزانْدِر (۱۶۸۸ـ۱۷۴۴)(Pope, Alexander)
شاعر و طنزپرداز انگلیسی. شهرت شاعری پوپ با انتشار شبانیها[۱] (۱۷۰۹) و مقالهای در باب نقد[۲] (۱۷۱۱) تثبیت شد و پس از آن حماسههای تاریخی هجوآمیز تطاول به حلقۀ گیسو[۳] (۱۷۱۲ـ۱۷۱۴)، معبد اشتهار[۴] (۱۷۱۵)، و از الوئاسیا به آبِلار[۵] (۱۷۱۷) را منتشر کرد. ترجمههای بهشدت نوکلاسیک پوپ از ایلیاد و اودیسۀ (۱۷۱۵ـ۱۷۲۶) هومر با موفقیت بسیار روبهرو شدند. اما با چاپ یکی از آثار شکسپیر[۶] او (۱۷۲۵) با ریشخند فرهیختگان روبهرو شد که پوپ را به نوشتن هجونامهای دربارۀ کُندذهنی علمی بهنام حماسۀ ابلهان (دانسیاد)[۷] (۱۷۲۸) برانگیخت. پختهترین آثار پوپ عبارتاند از تقلیدهایی از طنزهای هوراس[۸] (۱۷۳۳ـ۱۷۳۸) و نامههای خصوصی او. پوپ ظرافت گزندهای داشت که در مزدَوَجهای وی، که استاد آن بهشمار میرفت، بیان شدهاند. اشعار فلسفیاش، شامل رسالهای دربارۀ انسان[۹] (۱۷۳۳ـ۱۷۳۴) و رسالات اخلاقی[۱۰]، (۱۷۳۱ـ۱۷۳۵) از هنری بولینگبروک فیلسوف سیاستپیشه، تأثیر پذیرفته بودند.