هرشی، آلفرد دی (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷)
هِرْشِی، آلْفِرد دِی (۱۹۰۸ـ۱۹۹۷)(Hershey, Alfred Day)
| آلفرد دی هرشی Alfred Day Hershey | |
|---|---|
| زادروز |
میشیگان ۱۹۰۸م |
| درگذشت | ۱۹۹۷م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | فارغ التحصیل از کالج ایالتی میشیگان |
| شغل و تخصص اصلی | زیست شیمی دان |
| خویشاوندان سرشناس | زیست شناسی، شیمی و بیوشیمی |
زیست‌شیمی‌دان امریکایی. به‌سبب تحقیقاتش در زمینۀ سازوکار همانندسازی و ساختار ژنتیکی ویروس‌ها به جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۹ دست یافت. او برای اثبات این‌که دی‌اِن‌اِی، و نه پروتئین، مادۀ وراثتی است، از باکتری‌خوارها[۱] استفاده کرد که ویروس‌های آلوده‌کنندۀ باکتری‌هایند. او و مارتا چِیْس[۲] با مطالعۀ باکتری‌خوار تي دو[۳] (T۲) ثابت کردند که دی‌اِن‌اِی مادۀ ژنتیکی است. این ویروس باکتری اشریشیا کُلای[۴] را آلوده می‌کند. در ۱۹۵۱، راجر هریوت[۵] پیشنهاد کرده بود که باکتری‌خوار مانند «سوزن زیرپوستی پر از ذرات تغییر شکل‌دهنده» عمل می‌کند، بدین‌‌ترتیب چنین ویروسی هرگز وارد یاخته نمی‌شود و فقط دم آن با تماس به میزبان و احتمالاً از راه آنزیمی غشای بیرونی یاخته را سوراخ می‌کند و از این راه اسید نوکلئیک ویروس وارد یاخته می‌شود. هرشی و چِیْس این فرضیه را با نشان‌دارکردن دی‌اِن‌اِی با فسفر رادیواکتیو، و نشان‌دارکردن پروتئین با گوگرد رادیواکتیو آزمودند. نمونه‌ای از اشریشیا کُلای مدت کوتاهی با باکتری‌خوارهای نشان‌دارشده با رادیواکتیو در تماس قرار گرفت و سپس با سانتریفوژ جدا شد. معلوم شد که باکتریها پر از فسفر رادیواکتیو، ولی عملاً عاری از گوگرد رادیواکتیو بودند. همچنین، باکتریها می‌توانستند ویروس تولید کنند. استنتاج هرشی و چِیْس این بود که جداسازی فاژ T۲ به بخش‌های ژنتیکی و غیرژنتیکی امکان‌پذیر است. هرشی در اُووسو[۶]، واقع در میشیگان ایالات متحده زاده شد. از کالج ایالتی میشیگان فارغ‌التحصیل شد و ۲۴ سال در زمینۀ تهیه شواهد مرتبط با ماهیت مادۀ ژنتیکی در بنیاد کارْنِگی[۷] واشینگتن کار می‌کرد.