دچمبریو، آنجلو (۱۴۱۵ـ۱۴۶۷م)
دِچِمْبْریو، آنجِلو (۱۴۱۵ـ۱۴۶۷م)(Decembrio, Angelo)
نویسندۀ اومانیست ایتالیایی، و برادر جوانتر پیِر کاندیدو دچمبریو[۱]. به محفل روشنفکرانۀ لئونلّو دِ استه[۲] در فِرّارا[۳] راه یافت که در کتابدر باب جمهوری فرهیختگان[۴] به توصیف، یا اسطوره آفرینی، آن پرداخته است. دچمبریو در میلان زاده شد و نخست نزد گاسپارینو بارزیستا[۵]، مفسر انسانگرا، تحصیل کرد و سپس برای اتمام تحصیلاتش نزد باتیستا گوارینو[۶] به فرارا رفت. پس از مرگ لئونلّو، نخست به ناپل و سپس، در حدود ۱۴۵۸م به اسپانیا رفت، اما سرانجام به فرارا بازگشت. در اوایل دوران بزرگسالی او، از برادر خود برای همیشه جدا شد. علت این جدایی، شاید این بوده که آنجلو ترجمۀ برادرش از جمهوری[۷] افلاطون را صرفاً رونویسی و سرقت ادبیِ روایت پدرشان میدانست. از نظر آنجلو، برادرش «ناخوشایندترین آدمها» بود، که میکوشید افتخار شایستۀ پدرشان را به نام خود کند.