انگلیکان، جامعه
اَنْگلیکان، جامعۀ (Anglican Communion)
هیئتی از کلیساها، از جمله کلیسای انگلستان[۱] و کلیسای اسقفی[۲] امریکا، که در چهار محور اصولیِ تعیینشده در اجلاس لَمبت[۳] (۱۸۸۸م) یعنی، اعتقادنامههای نیقیه[۴] و رسولان (حواریون)[۵]، غسل تعمید[۶] و عشای ربانی[۷]، و اسقفیهای مستند تاریخی اتفاق نظر دارند. جامعۀ انگلیکان از هر دو مذهب پروتستان و کاتولیک عناصری را برگرفته است. برخی از کلیساهای انگلیکان به لحاظ عقاید و اعمال و عبادات با کلیسای کاتولیک رومی وجه اشتراک بسیاری دارند. در انگلستان دو سراسقف عهدهدار ریاست حوزههای کنتربری[۸] و یورک[۹] هستند، که خود به چند منطقۀ اسقفی تقسیم میشوند. مجمع کلیساها[۱۰]، که در ۱۹۱۹م شکل گرفت، در ۱۹۷۰م جای خود را به یک سینود عمومی[۱۱] با سه مجلس اسقفان، دیگر روحانیان، و غیرروحانیان برای رسیدگی به امور کلیساها زیرنظر پارلمان داد. اجلاس دهسالانۀ لمبت نیز با شرکت اسقفهایی از کلیساهای عضو جامعۀ انگلیکان به ریاست سراسقفِ کنتربری تشکیل میشود. این اجلاس رسمیت قانونی ندارد، ولی اغلب تصمیمات آن به اجرا درمیآید. بنابر قطعنامهای که در ۱۹۸۸م در اجلاس تصویب شد، انتصاب زنان به مقام اسقفی میسّر شد و نخستین زن در سپتامبر همان سال در امریکا به اسقفی رسید.