بیکر، آلن (۱۹۳۹)

بِیکِر، آلِن (۱۹۳۹)(Baker, Alan)

ریاضی‌دان انگلیسی، و برندۀ مدال فیلدز ۱۹۷۰. این مدال از مهم‌ترین نشان‌های افتخار در ریاضیات است. کار عمدۀ او بررسی اعداد متعالی بوده است. این عددها را نمی‌توان به‌صورت ریشههای یک معادلۀ جبری با ضرایب گویا بیان کرد. در لندن زاده شد و در آن‌جا و کیمبریج به تحصیل ریاضیات پرداخت. جز در مواقعی که در مقام استاد مهمان در خارج به‌سر برده است، در کیمبریج به‌کار اشتغال داشته و در ۱۹۷۴، در آن‌جا استاد شده ‌است. در ۱۹۶۶، اثبات اولیۀ ژوزف لیوویل، ریاضی‌دان فرانسوی، را برای وجود اعداد متعالی به‌کمک کسرهای مسلسل بسط داد و به این‌طریق حکمی دربارۀ صورت‌های خطی برحسب لگاریتمهای اعداد جبری به‌دست آورد. این کار راه را بر تحلیل حوزۀ وسیع و متنوعی از مسائل دیوفانتی (← دیوفانتوس) گشود. در ۱۹۶۷، بیکر با استفاده از نتایج خود اولین قضایای مفید را دربارۀ نظریۀ مرتبط با این مسائل به‌دست آورد. علاوه‌بر مقاله‌های گوناگون، مهم‌ترین اثر او نظریۀ اعداد متعالی (۱۹۷۵) است.