بیلیل، جان دو (ح ۱۲۴۹ـ۱۳۱۵م)
بِیلیِل، جان دو (ح ۱۲۴۹ـ۱۳۱۵م)(Baliol, John de)
پادشاه اسکاتلند (۱۲۹۲ـ۱۲۹۶م). در مقام ولیعهد اسکاتلند پس از مرگ مارگارت[۱]، دوشیزۀ نروژ، در برابر دوازده مدعی دیگر تاج و تخت اسکاتلند تحت حمایت ادوارد اول[۲]، پادشاه انگلستان، قرار گرفت. بیلیل با اعلام وفاداری به ادوارد اول، پادشاه اسکاتلند شد. درپی حملۀ نیروهای انگلستان به اسکاتلند، بیلیل علیه انگلستان شورش کرد و دست از سلطنت برداشت. بیلیل در بین مردم اسکاتلند محبوبیتی نداشت، و آدم پوشالی[۳] لقب گرفته بود. پس از حمله نیروهای انگلیسی به اسکاتلند، بیلیل و سه تن از پسران او دستگیر و سه سال در برج لندن[۴] زندانی شدند. بیلیل به درخواست پاپ بونیفاس[۵] آزاد شد و سرانجام در املاک خانوادگی خود در بالیول[۶] فرانسه درگذشت. یکی از پسران بیلیل با نام ادوارد در ۱۳۳۲م به اسکاتلند حمله کرد و در فاصلۀ ۱۳۳۲ تا ۱۳۴۶م چندین‌بار برای دورانی کوتاه پادشاه اسکاتلند شد.