تعمیدگاه
تَعْمیدگاه (baptistery)
در معماری کلیسا، ساختمان یا بخشی از کلیسا برای برگزاری آیین غسل تعمید[۱] مسیحیان؛ نیز حوضی در کلیساهای باپتیست که بزرگسالان را بهطور کامل در آن غسل میدهند. در کلیساهای جدید وابسته به کلیسای انگلستان، غالباً پیشنشستگی یا گوشهای در پشت کلیسا، نزدیک ورودی، به تعمیدگاه اختصاص مییابد. معمولاً برای تعمید دادن اطفال، از سنگابِ تعمید[۲] استفاده میکنند. تعمیدگاه در کلیساهای مدرنِ باپتیست، حوضی گود و پلهدار است. این حوض در جلوی کلیسا، معمولاً در مقابل میز عشای ربانی قرار دارد که انجیل روی آن نهاده میشود؛ کلیساهای باپتیست بهجای محراب، میز عشای ربانی دارند. وقتی از حوض استفاده نمیشود، روی آن را میپوشانند. بلندآوازهترین تعمیدگاههای موجود در رُم، راونا[۳]، فلورانس[۴]، و پیزا[۵] در ایتالیا، واقعاند. باستانیترین تعمیدگاه در سان جووانّی[۶] در فونته[۷]، رُم، است که از قرار معلوم قسطنطین کبیر[۸] آن را بنا کرده است.