باربیه دومنار، کازیمیر آدرین (۱۸۲۶ـ۱۹۰۸)

بارْبیه دومِنار، کازیمیر آدرین (۱۸۲۶ـ۱۹۰۸)(Barbier de Meynard, Casimir Adrien)
خاورشناس فرانسوی. در کولژ لوئی لوگران پاریس زبان‌های عربی، ترکی و فارسی آموخت. مترجم کنسولگری فرانسه در اورشلیم (۱۸۵۰ـ۱۸۵۱) و وابستۀ سفارت فرانسه در تهران (۱۸۵۴ـ۱۸۵۵) بود. استاد ترکی مدرسۀ زبان‌های شرقی پاریس (از ۱۸۶۳) و رئیس این مدرسه (۱۸۶۸ـ۱۹۰۸)، استاد فارسی (از ۱۸۷۸) و سپس عربی (از ۱۸۸۵) در کولژ دو فرانس، و عضو (۱۸۵۰) و رئیس (از ۱۸۹۲) انجمن آسیایی و مجلّۀ آسیایی بود. کارهای علمی باربیه بیشتر در گسترۀ فرهنگ اسلامی، به‌ویژه در زمینه‌های آمیخته با فرهنگ ایرانی، است و او علاوه بر تألیف و تصحیح کتاب‌های فراوان بیش از ۱۶۰ مقاله نوشته است. از آثارش: ترجمۀ بخشی از روضات‌الجنّات فی اوصاف مدینة‌الهرات زمچی اسفزاری؛ ترجمۀ المسالک و الممالک ابن خردادبه (پاریس، ۱۸۶۵) ترجمۀ بوستان سعدی (پاریس، ۱۸۷۰) ترجمۀ اطواق‌الذّهب زمخشری (پاریس، ۱۸۷۶) چاپ متن و ترجمۀ جلد هفت شاهنامۀ فردوسی، پس از مرگ ژول مول، (پاریس، ۱۸۷۷) شعر در ایران (پاریس، ۱۸۷۷) فرهنگ جغرافیای تاریخی و ادبی ایران و نواحی مجاور، برگرفته از معجم‌البلدان (پاریس، ۱۸۶۱) فرهنگ ترکی فرانسه در ۲ جلد (پاریس ۱۸۸۱ـ۱۸۸۶) چاپ متن و ترجمۀ مروج‌الذّهب مسعودی، با همکاری پاوه دو کورتی، در ۹ جلد (پاریس، ۱۸۶۱ـ۱۸۷۱). تصویر ادبی خراسان و ماوراء‌النهر در سدۀ چهاردهم هجری (پاریس، ۱۸۵۳).