نرخ سوخت و ساز پایه

نرخ سوخت و ساز پایه (basal metabolic rate)

حداقل انرژی لازم برای بدن، به منظور حفظ حیات. نرخ سوخت و ساز پایه زمانی اندازه‌گیری می‌شود که شخص بیدار، ولی در حال استراحت است و شامل انرژی لازم برای حفظ ضربان قلب، ادامۀ تنفس، ترمیم بافت‌ها، و حفظ عملکرد مغز و اعصاب است. اندازه‌گیری مصرف اکسیژن فرد ارزش دقیق آن را معلوم می‌کند، زیرا مصرف اکسیژن برای آزادسازی انرژی از مواد غذایی ضروری است. اندازۀ تقریبی نرخ سوخت‌وساز پایه، میزان گرمای آزادشده را برآورد می‌کند، زیرا هنگام مصرف غذا، گرما آزاد می‌شود. این نرخ از گونه‌‌ای به گونۀ دیگر، و بین جنس نر و ماده تفاوت می‌کند. کودکان بالاترین نرخ سوخت‌وساز پایه را دارند و این مقدار به‌موازات افزایش سن کاهش می‌یابد. بیماری‌ها، ازجمله بیماری‌های روانی، موجب افزایش یا کاهش این نرخ می‌شود و هورمون‌های غدۀ تیروئید میزان آن را کنترل می‌کنند.