نبرد نیواورلیان
نبرد نیواورلئان Battle of New Orleans
نبرد نیروهای انگلیسی و امریکایی در جریان جنگ این دو کشور که در فاصلۀ دسامبر 1814 تا ژانویۀ 1815 در نیواورلئان درگرفت. هنگام وقوع این نبرد، جنگ بین دو کشور پایان یافته و قرارداد صلح در 24 دسامبر 1814 امضا شده بود، اما نیروهای دو طرف در صحنۀ نبرد از امضای پیمان صلح باخبر بودند. در اواخر 1814 یک نیروی 6هزار نفری امریکایی به فرماندهی ژنرال اندرو جکسون[۱] در نیواورلئان مستقر بود. ناوگان دریایی انگلیس، در 13 دسامبر شناورهای جنگی امریکا در رودخانۀ میسی‌سیپی را مغلوب کرد و نیروی 6هزار نفری انگلیس به فرماندهی ژنرال کین[۲] در کرانۀ نیواورلئان پیاده شد. پس از چندی، ژنرال سر ادوارد پکنهم[۳] فرماندهی نیروهای انگلیسی را به عهده گرفت و در اول ژانویه 1815 به مواضع دفاعی شهر حمله کرد. تهاجم نیروهای انگلیسی تا حدود زیادی به علت سوء مدیریت و مجادلۀ بین فرماندهان مختلف با شکست روبه رو شد و نیروهای انگلیسی در انتظار رسیدن کشتی‌های حامل تدارکات، دست از جنگ کشیدند. با فراهم آمدن تدارکات و مهمات، حملات نیروهای انگلیسی در هشتم ژانویه بار دیگر از سر گرفته شد، اما این‌بار نیز به علت پراکندگی نیروها با شکست روبه رو شد. در این نبرد 1500 نفر از نیروهای انگلیسی از جمله ژنرال پکنهم کشته شدند و نیروهای انگلیسی که امکان دیگری برای تصرف شهر نمی‌دیدند، با کشتی‌های خود عقب‌نشینی کردند.